Podarek .....

"Najhojniej obdarzona czuję się, kiedy ode mnie coś przyjmujesz - 

gdy rozumiesz radość, z jaką składam ci dar.

I wiesz, że robię to nie po to, abyś miał u mnie dług,

 lecz po prostu chcę, żeby moja miłość do ciebie dała owoce.

Z wdziękiem brać – kto wie, czy to nie największy dar.

W ogóle nie rozróżniam tych dwóch stron medalu.

Kiedy mi coś dajesz, oddaję ci swoje przyjmowanie.

A kiedy bierzesz ode mnie, taka się czuję obdarowana". 

                                                           (Ruth Bebermeyer)

,,Tobiasz był dzieckiem milczącym, ale pogodnym. Chodził do czwartej klasy szkoły podstawowej. Mieszkał z rodzicami i z rodzeństwem w domku na skraju miejscowości położonej na wzgórzu pokrytym oliwkami, kilka kilometrów od morza.

W ostatnich dniach nauki przed świętami Bożego Narodzenia wszystkie dzieci z jego klasy prześcigały się w wymyślnych prezentach, jakie każde z nich przynosiło nauczycielce o imieniu Mariza, zawsze bardzo uprzejmej i sympatycznej. Na katedrze leżał stos kolorowych paczuszek. Nauczycielka spojrzała na najmniejszą z nich, z bilecikiem wykaligrafowanym ładnym pismem Tobiasza: "Dla mojej Nauczycielki".

Pani Mariza dziękowała wszystkim dzieciom, każdemu z osobna.

Gdy nadeszła kolej Tobiasza, otworzyła paczuszkę i zobaczyła maleńką, piękną muszelkę. Tak piękniej jeszcze nie widziała. Mieniącą się tęczowo masę perłową pokrywał fantazyjny wzór.

- Skąd wziąłeś tę muszelkę, Tobiaszu? - spytała.

- Znalazłem ją na dole, na Wielkiej Skale Podwodnej, - odpowiedział chłopiec.

Wielka Skała znajdowała się daleko i trzeba było do niej iść wąską groblą. Wędrówka była długa i uciążliwa, ale jedynie tam można było znaleźć piękne muszle, takie jak ta Tobiasza.

- Dziękuję, Tobiaszu. Zawsze będę miała przy sobie ten wspaniały podarunek. Będzie mi przypominać twoją dobroć. Ale czy po prezent dla mnie musiałeś iść tak daleko?

Tobiasz uśmiechnął się i powiedział:

- Ta długa i trudna droga jest częścią daru.,,

Nie darowuje się przedmiotu. Darowuje się część swej miłości.

Jedynym prawdziwym darem jest cząstka samego siebie". 

(Bruno Ferrero)